Over mij (Robert)

Aangenaam: Mijn naam is Robert van der Schoot.

Mijn motto

Mijn slogan voor Atmo-Sphere fotografie is ‘Creating evidence of beauty’.
Deze ‘klonk’ ineens in mijn hoofd toen ik januari 2008 de Neder-Rijn overstak en de mistige rivieroevers en uiterwaarden sprookjesachtig verlicht zag worden door de ochtendzon die door het wolkendek brak.

Met mijn foto’s tracht ik mensen hun ogen te openen
voor hun eigen schoonheid en die van de wereld om hen heen.
Ik gebruik daarbij kennis, vaardigheden en hoogstaande techniek,
maar het draait in wezen om emotie.
Het scheppen van de juiste atmosfeer voor die emotie en deze vervolgens vastleggen
is de kracht van Atmo-Sphere fotografie.
Sta je me toe om ook jouw ogen te openen?

Ik wens je veel plezier op mijn site en ik hoop dat we elkaar snel persoonlijk ontmoeten.
Ik geloof namelijk dat het in het leven draait om verbinding maken met mensen.
Daarom geef ik je de mogelijkheid om hieronder meer te lezen over mijn achtergrond.

Met warme groet, Robert.

Meer ‘over mij’ voor de geïnteresseerden

Ik fotografeer al sinds mijn vader me de grondbeginselen ervan uitlegde met zijn loodzware (bijna een kilo) Miranda Auto Sensorex camera als lesmateriaal. Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren hoe ontzettend gefascineerd ik was toen ik van boven op het naakte matglas keek nadat hij het pentaprisma had verwijderd. Ook staat me nog helder bij hoe hij de techniek van de belichting uitlegde aan de hand van de analoge lichtmeter (met een heus wijzertje wat fysiek op en neer ging langs een schaalverdeling), de diafragma-ring en het sluitertijden voorkeuze-wiel.

Ik was een jaar of 16 en ben meteen blijvend verliefd geworden op de waanzinnig mooie en bovendien vooruitstrevende optica, electronica en mechanica in (de betere) fotocamera’s. Niet lang daarna kocht mijn vader een eenvoudige compactcamera (een ‘Haking’) voor me, om eens zelf aan de slag te kunnen. Deze voldeed al vrij snel niet meer aan mijn eisen en wensen, waardoor ik al snel in Hoogeveen mijn eerste spiegelreflexcamera aanschafte. Het werd een tweedehands Minolta X-700 met een uitstekend 1.7 50 mm prime objectief. Ik had enorm lovende reviews van onder andere het vakblad ‘Focus’ over deze camera gelezen en wilde deze “European camera of the year 1981” persé hebben. Toen was het hek van de dam.

Ik kocht in de jaren daarna voor belachelijk veel geld aan objectieven en andere randapparatuur. Macrofotografie (met een heuse balg, een micro-instelslede en Macro-bellows objectief), portretfotografie, natuurfotografie, nachtfotografie, glamour….ik deed het echt allemaal. Zelfs een heuse trouwreportage stond toen al op mijn staat van dienst. Ook heb ik even freelance gefotografeerd voor een bedrijf wat gespecialiseerd is in schoolfoto’s. Deze vrij productie-matige vorm van fotograferen kon mij echter niet bekoren. Wel heb ik daar mijn eerste ervaring opgedaan met zware (1200 ws Broncolor) flitsinstallaties, groepen mensen regisseren en de charmes van het middenformaat (Mamiya).

Later, toen ik als adviseur werkte bij een gerenommeerd fotozaak, kocht ik de Minolta Dynax 9Xi en natuurlijk een paar autofocus-lenzen. Na jaren veel te weinig te hebben gedaan in de fotografie pakte ik mijn passie weer op. De waanzinnige mogelijkheden van de digitale fotografie zijn daarin zeker een belangrijke drijfveer geweest. Toen ik aansluiting vond bij mijn fanatiek fotograferende neef was het hek helemaal (weer) van de dam. Dave…bedankt! Ik ben weer terug bij mijn passie…mede dankzij jou.

Helaas had ik bij mijn migratie naar een digitale spiegelreflexcamera met mijn collectie lenzen en randapparatuur van Minolta op dat moment geen andere reële keus voorhanden dan de Sony Alpha100. Op zich een prima camera voor zijn geld, maar ondertussen ben ik al geruime tijd geleden overgeschakeld op het veel betere ‘werkpaard’ de Sony Alpha700. Op dit ogenblik ben ik onder andere de prachtige wereld van de modelfotografie aan het (her-)verkennen. Ondertussen heb ik een flink uitgebreide fotostudio opgebouwd, geef ik soms trainingen, ben ik ‘contributor’ (leverancier) voor meerdere stocksites zoals Istock, Shutterstock, Fotolia, 123RF, Dreamstime en Depositphotos en heeft het grootste fotoblad van Nederland Zoom.nl al diverse keren foto’s, blogs en artikelen van mijn hand geplaatst.

Mijn persoonlijke kijk op fotografie: ‘gevoel en beleving is essentieel’

Fotografie bevat tegenwoordig heel veel aspecten waar ik erg enthousiast van word. Digitale techniek, computers, kleurmanagement, beeldbewerkingssoftware en -technieken, optiek, natuurkundige wetten en hightech micro-elektronica; het zit er allemaal in. Het element van fotografie wat ik het allermooist vind ligt echter op een heel ander vlak; dat van de menselijke emotie.
Ik ben van mening dat uitingen van creativiteit het allermooist zijn als er een bepaalde oprechte emotie in is gestopt …en als het ‘eindproduct’ ook weer een emotie weet op te roepen bij het publiek.

Het maakt niet uit of het nou het gevoel van vertedering is wat een mooie babyfoto oproept, een gevoel van verontwaardiging of betrokkenheid wat een goede persfoto oproept of de zinnenprikkeling die een goede glamourfoto oproept; zonder emotie is een foto voor mij slechts een plat plaatje. Daarom besteed ik erg veel aandacht aan het creëren en vervolgens vastleggen van het juiste gevoel en de juiste (atmo-)sfeer. (Vandaar dus de naam van mijn domein).

Nogmaals hartelijk dank voor de aandacht en hopelijk gauw tot ziens,

Robert